میدانی شیرین ترین لحظه برای ابر چیست؟انگاه که قطره قطره از شیره  جانش آب حیاتی میشود برای غنچه های نشکفته باغ...من می خواهم قطره قطره امید گردم تا در کویر خشکیده چشمان تو ببارم وتو چشمانت را به قدر عمر یک زنبق بگشائی تا در دریای صداقت و صمیمیت و رفاقت آن غرق شوم!گفته بودم تا زمانیکه  سیندخت آسمان دلت را پیدا کنی سنگ صبورت خواهم ماند تا هر زمان که خود خواسته باشی، همه خستگیها، بی قراری ها، غریبی ها، پریشانی ها، شوریدگیها، ....ی تو را سهم خود میدانم حتی اگر نامم نارفیق باشد!!!به هر اسمی که دلت میخواهد صدایم کن، گفتی در کنج خلوت دلت دوستانت مونست بودند رفتند چه در فاصله ای دور و چه نزدیک  چه کمتر  و چه بیشتر...خواسته یا نا خواسته اگر همه را از دل بیرون کنی سهم من از این خلوتکده پر بها به قدر شبنمیست، قطره ایست کوچک اما پاک و امیدوار.

<<دل من قایق و چشم تو دریاس

تنشستن در کنار هردو زیباست

دل من قایق گم کرده راهیست

که در ارامش چشم تو پیداست>>

هر زمان که کتاب خاطرات ذهنم را ورق میزنم از شوق یافتن آفتاب مهربانی و آیینه صداقتت بر بال فرشتگان، سنگفرشی از گل یاس را می گسترانم تا به پاکی گلبرگ های یاس و آسمانی بودن صدای فرشتگان، ترنم شیرین سپاس از تو را به محفل عشق همه عاشقان راستین برسانم.

<<سحرگاهان که شبنم آیتی از پاک بودن را به گلها هدیه میدهد به آن محراب پاکش آرزو کردم برایت خوب دیدن ،خوب بودن، خوب ماندن را.>>

<<تو مرا میفهمی، من تو را می خواهم، و همین ساده ترین قصه یک انسان است تو مرا می خوانی من تو را ناب ترین شعر زمان می دانم ،تا ابد در دل من می مانی>>